هدف اصلی از ساخت چند سازه ترکیب (چوب پلاست)حداقل دو ماده و رسیدن به ماده جدیدی با کیفیت وخواص بالاترازهر دو ماده قبلی می باشد . مواد مرکب پلیمری دارای مزایایی نظیر: وزن کم ، مدول واستحکام کششی زیاد در راستای الیاف ، قابلیت دستیابی به خواص فیزیکی مورد نظر از طریق جهت دهی به الیاف ، خواص خستگی ، خزش زیاد ومقاومت در برابر اکثر ترکیبات شیمیایی مخرب هستند .مهمترین محدودیتهای مواد پلاستیکی عبارتند از : هزینه نسبتا بالا ، محدودیت دمای کارکرد ، تاثیر منفی رطوبت به ویژه حین فرآیند تولید ، شکنندگی الیاف ودر نهایت مشکلات بازیافت و تجزیه ناپذیری لذا به منظور کاهش محدودیت های فوق الذکر در ساخت پلاستیکهای نفتی از سایر مواد آلی ومعدنی استفاده می شود ؛ پرکننده ها والیاف سلولزی تجدید پذیر کشاورزی ازجمله این مواد هستند دانسیته کمتر ،عدم فرسایش سطوح ، پرکنندگی زیاد ، افزایش سختی ، قابلیت بازیافت و عدم شکنندگی الیاف در خمشهای حین فرآوری از جمله مزایای الیاف سلولزی است ونیز مصارف بسیار زیادی در ساخت کفپوش ، حصار ، انواع پروفیل در وپنجره ، خودرو سازی ،لوازم خانگی و انواع سازه های آبی دارد .

لفظ مشترکی است که به دو نوع چند سازه متفاوت اطلاق می‌شود ، به ‌فرآورده‌هایی که ازطریق اختلاط انواع پلیمرهای ترمو پلاستیک‌ به عنوان ماتریس با الیاف چوب ویا دیگر مواد « سلولزی» به عنوان فازتقویت‌کننده یا فیلر، ساخته می‌شود چوب پلاستیک گفته می‌شود.

توليد كامپوزيت هاي چوب-پلاستیک تحت تاثيرعوامل مختلفي صورت مي گيرد. اين نوع كامپوزيت هاي پليمري معمولاً از طريق تركيب كردن الياف چوب و پليمرها و يا با افزودن الياف چوب بعنوان پر كننده و تقويت كننده در ماتريس پليمر و به كمك عمل پرس كردن يا قالب ريزي در شرايط دما و فشار توليد می گردند.

از جمله مهمترين فاكتورهاي مؤثر در توليدچوب پلاست مي توان به اثر عوامل سازگار كننده (جفت كننده)، روش توليد، مواد افزودني، ويژگيهاي فيزيكي و مكانيكي، درصد و نوع الياف سلولزي، درصد و نوع پليمر گرمانرم، شرايط پرس، طول و توزيع و پخش مناسب الياف در توده ماتريس، نوع اتصال، جهت يابي الياف و… اشاره نمود. اكثر پليمرها بويژه گرمانرمها بعنوان جايگزين شونده هاي غيرقطبي (آب گريز)سازگاري با الياف سلولزي قطبي (آب دوست) سازگاري ندارند. بنابراين در چنين سازه هايي اتصال ضعيفي ميان پليمر و الياف چوب بوجود مي آيد. جهت ارتقا اتصال بين الياف سلولزي و گرمانرم ها در فرآيند توليد، بناچار از عوامل جفت كننده شيميائي استفاده مي شود .

عوامل جف تكننده در مقادير كم جهت فرآوري و آماده سازي سطوح چسبندگي ميان گرمانرم ها و سطح الياف سلولزي عمل مي كنند. عوامل جفت كننده بين الياف چوب و پليمرهاي گرمانرم با مكانيسم هاي كووالانسي، پيچيده تر شدن زنجيره پليمري، فعاليت قوي تر شوندگي اتصال بوجود مي آورند. در اين راستا محققان زيادي در چگونگي چسبندگي بين الياف پليمرها در روشهاي شكل گيري به روش قالب گيري و جريان بادي(ريزش كيك) تحقيقاتي را انجام داده اند.
مشاهده محصولات چوب پلاستیک

• قبلی
• بعدی